رابطه سطح سرمی روی با اختلال نقص توجه بیش فعالی

چکیده         زمینه و هدف:  اختلال نقص توجه- بیش فعالی  از شایعترین بیماری های دوران کودکی است.  از آنجایی  که در علت شناسی آن  عوامل تغذیه ای از اهمیت بالایی برخوردارند ،  پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه سطح سرمی روی با اختلال نقص توجه ـ بیش فعالی انجام شد.       روش بررسی: در این پژوهش توصیفی از نوع پس رویدادی ، 60 کودک به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. 30  کودک  مبتلا  به  اختلال نقص توجه ـ بیش فعالی که بر اساس چک لیستiv-tr dsm به تایید تشخیصی روانپزشک رسیده بودند، در  گروه مورد و 30  کودک بهنجار در گروه شاهد قرار گرفتند. میزان سطح سرمی روی با روش شیمیایی رنگ سنجی اندازه گیری شد.         یافته ها:  سطح سرمی روی کودکان  مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی در مقایسه باکودکان بهنجار کمتر است . با اندازه گیری ضریب همبستگی پیرسون مشخص شد به لحاظ آماری رابطه معناداری بین  روی  و اختلال نقص توجه بیش فعالی وجود ندارد.         نتیجه گیری: با اینکه میزان روی در کودکان مبتلا  پایین تر از کودکان سالم است این اختلاف معنا دار نیست. بنابراین پیشنهاد می شود تحقیقات کنترل شده با جامعه آماری بزرگتر انجام شود.         واژه های کلیدی: اختلال نقص توجه، بیش فعالی، روی